De geschiedenis van het Bal Masqué

“We must give our annual fête, Sir William” said she suddenly […].”something in the style of that superb thing given by a lovely marchioness last season would be a novelty here; not that I should choose to disguise myself in an Elizabethan dress; I should rather prefer the costume of a sultana; and you, my love, would make a noble sultan.”

Uit:
A masked ball in the country
Kort verhaal, Ackermann’s repository, november 1828

Bal Masqué

Bal masqués werden voor het eerst gehouden in het vijftiende-eeuwse Italië en waren vooral populair in Venetië. In de 17e en 18e eeuw werden zij gemeengoed over het gehele Europese vasteland. Deze gekostumeerde festiviteiten waar de gasten zich onherkenbaar verkleedden, boden een kans om te ontsnappen aan de sociale restricties die het dagelijks leven domineerden.

Buitensporig
De gasten mochten hun identiteit verborgen houden en hoefden zich niet volgens de heersende conventies te gedragen. Het waren vaak vrolijke en luidruchtige feesten waar buitensporig veel werd gegeten, gedronken, geflirt, gedanst en gegokt. Niet voor niets werden ze in de volksmond ook wel een ‘carnaval achter gesloten deuren’ genoemd.
Maskerades waren onlosmakelijk verbonden met een atmosfeer van avontuur, mysterie en erotiek. Alles was mogelijk: vrouwen verkleed als Kozakken, mannen als hoerenmadams, hertogen als lakeien en prostituees als gravinnen.

Vermommingen
Oriëntaalse kledij en dominokostuums waren veruit de meest populaire outfits. Naast vermommingen als alledaagse personen, verkleedden de mensen zich ook wel als groente, dier of abstract concept, zoals nieuwsgierigheid, aarde, lucht of zee. Hoewel wel het veel voorkwam dat bezoekers zich in kleding van de andere sekse hulden, werd het doorkruisen van de scheidslijnen tussen de seksen door sommigen als onfatsoenlijk gezien. De meest ongepaste vertoning van de 18e eeuw moet de vermomming van de hertogin van Kingston zijn geweest: zij waagde het om zich te vertonen als een Griekse godin met blote borsten.

Bedreiging
Veel geestelijken, journalisten en pamfleteerders zagen in de gekostumeerde feesten waarin de gangbare sociale regels werden doorbroken een bedreiging voor de seksuele moraal. Vermommingen zouden volgens hen dezelfde werking hebben als een afrodisiacum: iemand die een masker opzette verloor direct zijn seksuele remmingen. Vooral bij de dames zou dit tot seksueel losbandig gedrag leidden. De aanwezigheid van vrouwen op dit soort gelegenheden werd als een teken van moreel verval gezien.

Vrijheden
Door een masker te dragen en een andere identiteit aan te nemen, konden de dames zich namelijk vrijheden veroorloven die volgens de gangbare etiquette taboe waren: onbekenden aanspreken, een conversatie beginnen en ruwe taal gebruiken. Daarnaast was een gemaskerd bal de enige plek waar een vrouw niet gechaperonneerd hoefde te worden. Harriet Wilson, een beruchte Engelse courtisane uit de Regency periode, kon deze tijdelijke vrijheid wel waarderen; “I love a masquerade because a female can never enjoy the same liberty anywhere else.”

Lees meer:
http://www.umich.edu/~ece/student_projects/masquerade/
http://www.janeausten.co.uk/the-masked-ball/
http://thebentpentacle.wordpress.com/2011/09/02/queer-moments-in-history-of-masks-and-masquerades/
http://en.wikipedia.org/wiki/Masquerade_ball
http://www.ekduncan.com/2011/10/masquerade-ball-regency-era-story-from.html